Powiatowa Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Bodzentynie od 01.09.2022 do 31.08.2023 r jest uczestnikiem przedsięwzięcia grantowego pn. „Szkolenia i doradztwo dla kadr poradnictwa psychologiczno-pedagogicznego w województwie świętokrzyskim” realizowanego w ramach projektu pozakonkursowego Ośrodka Rozwoju Edukacji pn.„Szkolenia i doradztwo dla kadr poradnictwa psychologiczno-pedagogicznego realizowanego na podstawie decyzji Ministra Edukacji Narodowej nr POWR.02.10.00-00-0011/20 z dnia 10 lutego 2021 r. w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020 nr Osi Priorytetowej II – Efektywne Polityki Publiczne dla Rynku Pracy, Gospodarki i Edukacji, Działania 2.10 Wysoka jakość systemu oświaty współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego.


ZAPROSZENIE

Dyrektor i pracownicy Powiatowej Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Bodzentynie serdecznie zapraszają na spotkanie logopedów szkolnych, które odbędzie się:

28 listopada 2022r o godz. 09.00 w Powiatowym Zespole Szkół w Bodzentynie (ul. Suchedniowska 6)

Główny temat spotkania: Zaburzenia słuchu fizycznego i centralnego u dzieci  oraz pomoc logopedyczna w tym zakresie

w oparciu o informacje uzyskane na ogólnopolskiej Konferencji pt. „W krainie dźwięków. Percepcja słuchowa i zaburzenia słuchu i dzieci” (Kraków 2022r).

Serdecznie zapraszamy na spotkanie! 

Prosimy o potwierdzenie uczestnictwa do 24.11.22r

tel. 41 311 50 20

Dyrektor i pracownicy
Powiatowej Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Bodzentynie

serdecznie zapraszają pedagogów i psychologów szkolnych na spotkanie, które odbędzie się 25 października 2022r. o godz. 10.00 Powiatowym Zespole Szkół
w Bodzentynie, ul. Suchedniowska 6.

Temat spotkania: „Najnowsze zmiany w prawie oświatowym’’.

Omówione zostaną także zagadnienia dotyczące współpracy szkół i poradni w bieżącym roku szkolnym.

Prosimy o potwierdzenie uczestnictwa w spotkaniu do 17.10.2022r., tel. 41 311 50 20.

Serdecznie zapraszamy

W dniach od 23 do 27 maja uczestniczyliśmy wraz z Powiatem Kieleckim, ŚCDN w Kielcach,
Powiatowymi Poradniami Psychologiczno-Pedagogicznymi w Piekoszowie i w Chmielniku w meetingu z
naszymi partnerami – nauczycielami z Chorwacji, Grecji i Portugalii w ramach projektu „Akademia
Specjalnych Potrzeb Edukacyjnych” Erasmus+, który odbywał się tym razem w naszym regionie.
W poniedziałek w Starostwie Powiatowym z uczestnikami projektu spotkali się starosta kielecki
Mirosław Gębski i wicestarosta Tomasz Pleban.

https://www.powiat.kielce.pl/starostwo/aktualnosci/O-metodach-i-narzedziach-w-ksztalceniu-specjalnym/idn:10594

Również w poniedziałek gościł nas dyrektor Szkoły Podstawowej z oddziałami integracyjnymi w
Leszczynach, Jurek Snopek. Gości powitał również wicewójt gminy Górno Arkadiusz Kubiec. Bardzo
dziękujemy za prezentację, możliwość uczestniczenia w zajęciach, poznania dzieci, nauczycieli i pracy
szkoły. Dziękujemy również uczniom za własnoręcznie wykonane prezenty! 🙂

https://pl-pl.facebook.com/pages/category/Elementary-School/Szko%C5%82a-Podstawowa-im-Noblist%C3%B3w-Polskich-w-Leszczynach-747256962108535/

https://kielce.tvp.pl/60342028/klucz-do-wspolnego-sukcesu-jak-dotrzec-do-ucznia-ze-specjalnymi-potrzebami-edukacyjnymi

W kolejnych dniach odwiedziliśmy kilka placówek przeznaczonych do pomocy dzieciom
niepełnosprawnym i dzieciom z deficytami, a wśród nich między innymi OREW Diament w Kielcach.
Jedna z naszych koleżanek, neurologopeda Agnieszka Spadło współprowadziła w goszczącym nas
Ośrodku Rehabilitacyjnym w Polanice warsztaty dotyczące diagnozy i terapii SI.

Spotkanie w Polsce zakończyło się warsztatami na temat ucznia z zespołem Aspergera w
Akademii Pedagogiki Specjalnej w Warszawie.

Sekretariat Zespołu do Spraw Przeciwdziałania Handlowi Ludźmi przy Ministrze Spraw Wewnętrznych i Administracji prosi o zapoznanie się z poniższymi informacjami:

https://www.gov.pl/web/handel-ludzmi/komunikat-zwiazany-z-sytuacja-na-ukrainie

  • nie łudźmy się, że dzieci o niczym nie wiedzą; słyszą rozmowy wśród najbliższych, w szkole, przedszkolu,  każdy z nich gdzieś słyszał słowa „atak, wojna, zagrożenie”, więc nie można udawać, że nic się nie dzieje, ale też nie włączajmy alarmów najwyższego stopnia,
  • ważne, byśmy rozmawiali z dziećmi, pytali, czy mają pytania, zapewnili, że chcemy z nimi rozmawiać i odpowiadać na pytania,
  • dobrze jest nazwać dzieciom to, co dzieje się w nas, że czytamy wiadomości, że wymieniamy dyskusje, bo w Ukrainie zaczęła się wojna,
  • nie oglądajmy z dziećmi tv ani nie pokazujmy zdjęć czołgów z satelity, nie chodzi o to, żeby coś ukrywać, ale też żeby nie ,,zapraszać,, dzieci do wspólnego śledzenia tej sytuacji poprzez treści, które mogą być za trudne,
  • nie chrońmy dzieci w bańce „nic się nie dzieje”, ale też nie dozujmy treści, które  miażdżą niepokojem,
  • jeśli dziecko się boi, wyjaśniamy że to normalne, że ludzie często się boją, że to uczucie, które wielu z nas odczuwa w takich sytuacjach, że trzeba o tym mówić, rozmowa potrafi uspokoić, rozwiać wątpliwości, pokazać inne-lepsze spojrzenie na rzeczywistość,
  • dajmy dzieciom do zrozumienia, że dorośli czuwają nad bezpieczeństwem dzieci,
  • jeśli dzieci chcą mówić, pytają, należy ich słuchać najszczerzej jak się da, ale w daniu sobie prawa do reagowania po swojemu i angażowania się po swojemu; mechanizmy obronne każdego z nas są różne, 
  • to niezwykle ważne byśmy my – rodzice, ważni dorośli byli osobami, od których dzieci będą otrzymywały informacje oraz osobami, które będą korygowały informacje zasłyszane poza domem,
  • ważne, by nazwać, co się dzieje i nazwać dlaczego wokół nas- dorosłych tak często pojawia się temat wojny w Ukrainie,
  • oczywiście język powinien być dostosowany do wieku dziecka i opierać się o fakty, na które dziecko jest gotowe,
  • rozmowy powinny być szczere, ale należy unikać przekazywania informacji, które mogą wywołać u dzieci lęk, np. dywagacji na temat tego, czy wojna przeniesie się do nas – takie rzeczy należy pomijać, w takich czasach panika i lęk są wrogiem nas wszystkich, dlatego należy dbać o to, by te uczucia nie pojawiły się ani w nas-rodzicach, ani w  dzieciach,
  • niestety nie znajdziemy gotowego scenariusza takiej rozmowy; każdy z nas inaczej reaguje, każdy też ma inne dzieci, o innym stopniu świadomości (niektóre rozumieją pojęcie umierania, niektóre nie, a niektórym nie chcemy mówić o tym, że całkiem niedaleko ktoś umiera na wojnie),
  • każdy z nas – rodziców najlepiej zna swoje dziecko i wie, jak wiadomości dotyczące wojny, umierania mogą na nie wpłynąć, ile można powiedzieć, by nie wywołać u dziecka lęku i niepokoju,
  • w rozmowach zadbajmy o komfort psychiczny dziecka, mając jednak na uwadze, że lepiej, by pewne informacje usłyszało z naszych ust,
  • niezależnie od tego, ile zdecydujemy się powiedzieć naszym maluchom, przyjmijmy założenie, że nie warto ukrywać prawdy i udawać, że wszystko jest w porządku; dzieci czują nasze emocje, mają też kontakt ze światem zewnętrznym i prędzej czy później dowiedzą się, że ,,coś,, się dzieje . 

opracowała Iwona Skórska – psycholog PPP-P Bodzentyn